استفاده از کرم خاکی در تغذیه انواع ماهیان پرورشی
استفاده از کرم خاکی به صورت زنده و یا خشک ، در تغذیه آبزیان حائز اهمیت می باشد .ترکیبات مناسب اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه و اسیدهای آمینه ضروری و وجود امگا 3 زیاد در این موجود ، استفاده از آن را نسبت به منابع گیاهی متمایز ساخته است. (2001 ، Ng et al )هضم و جذب آسان کرم خاکی ، علاوه بر دیگر خصوصیات مفید آن ، استفاده از آن را در پرورش دوران نوزادی و لاروی انواع آبزیان کاربردی ساخته است ng و همکاران ( 2000 ) جهت تغذیه بچه ماهیان انگشت قد گربه ماهی آفریقایی Clarias gariepinus ، از کرم خاکی استفاده کردند . نتیجه این تحقیق نشان داد که بچه ماهیان تغذیه شده با کرم خاکی رشد سریع تر و درصد بازماندگی و مقاومت در برابر استرس نسبت به بچه ماهیان گروه شاهد که از کرم خاکی تغذیه نکرده بودند نشان دادند.

? استفاده از کرم خاکی در تغذیه انواع سخت پوستان
از کرم خاکی در تغذیه پست لارو میگو جهت افزایش رشد و نیز تسریع تخم ریزی در میگوهای مولد استفاده شده است . از این موارد می توان به تغذیه پست لارو میگو ی پا سفید غربی Penaeus vannamei و میگو بزرگ آب شیرین Macrobrachium rosenbergi از انواع کرمهای کم تار از جمله کرم خاکی اشاره کرد . در این موارد ، اشتیاق بالای پست لارو به تغذیه از کرم و نیز افزایش نرخ رشد میگوها ، قابل توجه بود ( 2002 ، Correia et al ؛1998 ،Apolinario et al )
، اندازه کرم خاکی نیز عامل بسیار مهمی میباشد که باعث استفاده مستقیم از کرم در تغذیه آبزیانی که دهان بزرگی دارند( مانند ماهیان خاویاری) می گردد. همچنین چون کرم تا مدتها در آب قدرت حرکت دارد، می توان از آن به صورت زنده در تغذیه آبزیانی که با تاخیر به سمت غذا می روند نیز استفاده نمود. ولی در مورد کرم سفید ، به علت کوچکی آن این عمل با مشکل مواجه می باشد . تولید کرم خاکی ساده بوده و تجهیزات بسیار کمی لازم دارد که تولید کرم خاکی با هزینه کم را امکان پذیر می سازد . ولی تولید سایر غذاهای زنده کرمی شکل مانند کرم سفید ، لارو کرم خونی و توبیفکس هزینه و امکانات بیشتری نیاز دارد. با مقایسه درصد پروتئین انواع غذاهای ذکر شده مشخص است که بعد از Tubifex،کرم خاکی بیشترین میزان پروتئین و خاکستر و درصد متعادل چربی را دارد ( جدول شماره 1 ) و مقایسه فاکتورهای تغذیه ای آن مانند پروتئین ، چربی ، خاکستر ، NFE ، انرژی و ... در مجموع ارزش تغذیه ای کرم خاکی را بارز می سازد . این ام حتی با مقایسه میزان اسیدهای آمینه و چربضروری ( جدول شماره 2 ) مشخص می گردد.
استفاده از کرم خاکی با توجه به اندازه های متفاوت آن در دوره های مختلف زندگی ، محدود به سن خاصی از آبزی نبوده و با توجه به اهداف و امکانات کارگاه پرورش آبزی ، از کرم بالغ ، جوان ، نوزاد و حتی کوکون (تخم) کرم می توان استفاده نمود. ولی به طور مثال در مورد کرم سفید ، به علت کوچکی آن ، تنها در دوران لاروی و نوزادی آبزیان می توان از آن استفاده نمود و با رشد آبزی ، به اینکه موجود به دنبال غذاهای بزرگتر و مناسب با اندازه دهان خود می گردد استفاده از کرم سفید منطقی و کاربردی نمی باشد.
در صورت استفاده از کرم خاکی به صورت خشک ، تهیه آن به صورت آرد ،بسیار ساده تر و به صرفه تر از تهیه آرد کرم سفید و یا آرد سایر کرمها می باشد . تهیه آرد کرم سفید ، با توجه با هزینه بالای تولید کرم و نیز کوچکی آن ، از نظر اقتصادی به صرفه نمیباشد ( شکوریان ، 1372 ) .همچنین ضریب تبدیل غذایی کرم سفید 3 ( آذری تاکامی ،1378) و ضریب تبدیل غذایی کرم خاکی 2 (صفر خانلو و همکاران 1383 ) می باشد . بدین معنی که تعداد بیشتری کرم سفید که گرانتر نیز تولید می شود ، برای رشد آبزیان پرورشی ، نیاز می باشد . از این رو استفاده از کرم خاکی در آبزی پروری می توان در مقایسه با سایر غذاهای زنده ، مفیدتر ، انعطاف پذیرتر نسبت به پرورش و نیز ارزانت باشد.